Λίγες σκέψεις για τον Αλέξη

Της Έλλης Οδαμπασίδου

«Ένα χαμογελαστό παιδί που κουβαλούσε μαζί του τα όνειρα της εφηβείας, ένας χαρούμενος νέος που αντιμετώπιζε με θετική διάθεση τη ζωή και με σεβασμό τους συνανθρώπους του, ήταν, σύμφωνα με τις μαρτυρίες φίλων και γνωστών,» ο Αλέξανδρος - Ανδρέας Γρηγορόπουλος.

Ήταν Σάββατο βράδυ, ενώ ήμουν έξω όταν χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν η μητέρα μου η οποία με πληροφόρησε, πως σκότωσαν ένα παιδί στα Εξάρχεια… Δεν μπορούσα καν να φανταστώ τι είχε συμβεί στην πραγματικότητα και ποια εξέλιξη θα είχαν τα πράγματα… Το επόμενο πρωί όλοι μιλούσαν για τον τραγικό θάνατο που βρήκε ένας 15χρονος νέος από το όπλο ενός ειδικού φρουρού… Λένε πως βρέθηκε την λάθος στιγμή, στο λάθος μέρος… Πώς γίνεται όμως να προσδιορίσει κανείς αυτές τις λάθος συγκυρίες;

Τα τηλεφωνήματα άρχισαν ανάμεσα στις παρέες μας…

- άκουσες τι έγινε χτες βράδυ;

- μα είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια επεισόδια με πρωταγωνιστές εμάς;

- ξέρεις ποιος ήταν ο Αλέξανδρος; Ο κολλητός του Χ …(;) ο Gregory …(;) που τον βλέπαμε μερικές φόρες στο Ψυχικό, εκεί που καθόμασταν με τα παιδιά(;)…

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των φίλων του, καθόταν δίπλα σε άλλους, οι οποίοι έριχναν κάποια γυάλινα μπουκάλια πάνω σε ένα περιπολικό. Οι δύο αστυνομικοί βέβαια υποστήριξαν πως 30 άτομα τους επιτέθηκαν με μολότοφ, ξύλα και πέτρες στο περιπολικό που βρίσκονταν. Παράλληλα, αυτόπτες μάρτυρες σε δελτία, δήλωσαν απλά για 3 άτομα που επιτέθηκαν λεκτικά στους αστυνομικούς «γιατί ρε τι θα μου κάνεις;» … Οι δύο ειδικοί φρουροί στάθμευσαν το υπηρεσιακό αυτοκίνητο στον διπλανό δρόμο και επέστρεψαν πεζή στο σημείο όπου βρίσκονταν τα παιδιά. Ένα μπουκάλι μοιάζει να αποτέλεσε την αιτία, να βγάλουν, να σημαδέψουν με τα υπηρεσιακά τους όπλα και να πυροβολήσουν..

Ο Αλέξανδρος έπεσε νεκρός από τη σφαίρα του ειδικού φρουρού η οποία τον βρήκε στην καρδιά. Στον Ευαγγελισμό επιβεβαίωσαν το θάνατό του.

Μέσα σε λίγη ώρα που διαδόθηκε η είδηση της δολοφονίας του Gregory, ξέσπασαν επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας, με επίκεντρο την περιοχή των Εξαρχείων. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, τα επεισόδια εξαπλώθηκαν στο κέντρο, στην Ερμού και στην Ακαδημίας, καίγοντας πολλά καταστήματα και αυτοκίνητα. Σε όλη την Ελλάδα ξέσπασαν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, πορείες, επιθέσεις από ανθρώπους που πνίγονται. Η Αθήνα φλεγόταν για μέρες... Καταστήματα (τραπεζών και όχι μόνο).. Καταλήψεις στην ΑΣΟΕΕ, στη Νομική, στο Πολυτεχνείο, συγκρούσεις, πόλεμος… Στους δρόμους και τις επόμενες ημέρες βρίσκονταν οι μαθητές και οι φοιτητές, εκφράζοντας με αυτό τον τρόπο τη διαμαρτυρία τους για τη δολοφονία του. Σχολεία υπό κατάληψη για εβδομάδες …

Ήταν το γεγονός που έβγαλε για πρώτη φορά με τέτοια ένταση και διάρκεια τη γενιά μας στους δρόμους. Μαθητές και μαθήτριες που δεν είχαν βρεθεί ποτέ σε κινητοποιήσεις, κατέβηκαν και εκείνοι … τι δηλώνει αυτό λοιπόν; Ότι αποτέλεσε τον πυρήνα του ξεσηκωμού … πανελληνίως δημιουργήθηκαν συντονιστικές ομάδες των νέων μέσω internet … συνθήματα όπως «ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ-ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ» ακουγόντουσαν εκείνες τις μέρες… συχνές καθιστικές διαμαρτυρίες έξω από τη βουλή καθώς επίσης και στη ΓΑΔΑ. Παράλληλα, η κινητοποίηση ήταν μεγάλη και στο internet με παράδειγμα ένα group το οποίο δημιουργήθηκε στο facebook.

Έχει περάσει ήδη ένας χρόνος από τότε… τι απέμεινε από εκείνες τις ημέρες αναρωτιέμαι… σίγουρα έχουμε έναν φίλο απόντα από την παρέα μας… Τα καταστήματα ανακατασκευάστηκαν… Το χριστουγεννιάτικο δέντρο που είχαν κάψει πέρσι, σε λίγες μέρες θα ξαναλάμψει... όμως πήραν το μήνυμα αυτοί που έπρεπε; Ήταν ένα σημαντικό γεγονός κατά τη γνώμη μου. … Πριν 35 χρόνια το Πολυτεχνείο, πέρσι ο θάνατος του Αλέξανδρου ενδιάμεσα τόσα άλλα περιστατικά που δεν γνωρίζουμε, το ποτήρι ξεχείλισε… τόσος κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους αλλά το αποτέλεσμα μοιάζει να είναι μηδαμινό.

Ας ελπίσουμε πως δεν θα ξαναζωντανέψουν αυτές οι δύσκολες μέρες που βιώσαμε όλοι… και κυρίως πως δεν θα χάσουμε άλλα αθώα παιδιά … Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να αγωνιζόμαστε για τα πιστεύω μας.

Φτάσαμε σε ένα σημείο λοιπόν που το μόνο που μας απέμεινε είναι η συνεχής ανάγκη να παλεύουμε για ένα καλύτερο κόσμο και φυσικά η απορία…

...Κύριε ειδικέ φρουρέ, (εκ μέρος όλων) , μας πήρατε τον φίλο μας… Γιατί….;
Αξίζει να δει κανείς:

http://www.youtube.com/watch?v=2NfkXYqmpmg

http://www.youtube.com/watch?v=J3fGIV-8sD0