Μια ταινία διαφορετική ...

Του Δημήτρη Μπούνια

Το "Green Street Hooligans είναι μια ταινία που είδα πρόσφατα και θα ήθελα να γράψω γι' αυτή, αλλά και κάποιες σκέψεις που μου γέννησε η ίδια η ταινία, σχετικά με την προκατάληψη που υπάρχει απέναντι στη νέα γενιά, ένα πολύ σημαντικό θέμα για εμάς τους εφήβους.

Ξεκινώντας, θα ήθελα να δώσω μία περιγραφή της ταινίας. Είναι μια σχετικά πρόσφατη κινηματογραφική παραγωγή, του 2005, η οποία παρουσιάζει ένα "κολλεγιόπεδο" (Elijah Wood) να ψάχνει παρηγοριά στην αδερφή του στην Αγγλία, επειδή διώχθηκε από το Χάρβαρντ μόλις δυο μήνες πριν την αποφοίτηση του, αφού ο συγκάτοικός του έκρυβε ουσίες στη ντουλάπα του. Εκεί γνωρίζεται με τον αδερφό του άντρα της που ήταν προεδρικό μέλος μιας οργάνωσης οπαδών (Green Street Elite)μιας μεγάλης αγγλικής ομάδας ποδοσφαίρου (West Ham).

Έτσι μυείται σιγά σιγά  κι αυτός στον χουλιγκανισμό, συμμετέχει σε αντίστοιχες ενέργειες, μαθαίνοντας δύο βασικά πράγματα: α) Είναι σημαντικό να έχεις κάποιον να σε βοηθήσει στη δύσκολη στιγμή β) Ότι δεν υπάρχει σημαντικότερο πράγμα από το να ξερεις ότι έστω και αν ο αντίπαλος υπερτερεί, μπορείς να νικήσεις αν πιστεύεις  ότι υπάρχει κάποιος λόγος που το κάνεις.

Όλα τα παραπάνω με κάνουν να σκεφτώ τις γνωστές κατηγορίες περί έλλειψης ιδεολογίας της νεολαίας και αδιαφορίας προς τα κοινά. Όλοι έχουμε ακούσει ότι οι νέοι έχουν εθιστεί στη τεχνολογία, στον καταναλωτισμό και σε πολλά άλλα, όπως επίσης και ότι εάν χρειαζόταν να κάνουν μια εξέγερση π.χ. ανάλογης με εκείνης του Πολυτεχνείου, οι σημερινοί νέοι θα αδυνατούσαν να αντεπεξέλθουν. Οι περυσινές μαθητικές κινητοποιήσεις ίσως να αποτελούν μια απάντηση στην παραπάνω κατηγορία.  Επιπροσθέτως, στην ταινία ο βασικός ήρωας της ταινίας είναι αρχικά κάποιος που δεν είχε εμπλακεί ποτε πρίν στη ζωή του σε καβγά, ένας μάλλον υποταγμένος στο σύστημα, αλλά όταν χρειάστηκε πήρε τη ζωή του στα χέρια του, ρίσκαρε και τελικά όταν πια πήρε τα ηνία της ζωής του αγωνίστηκε, δικαιώθηκε και κατάφερε να ξαναμπεί στη σχολή του.

Συνοψίζοντας, εάν και είναι πολύ ωμή ως ταινία λόγω των σκηνών βίας, δίνει αφορμές για προβληματισμούς, αφού συνδυάζει τον χουλιγκανισμό με τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα. Μια ταινία που αξίζει την ώρα που την είδες, λεπτό προς λεπτό ... Τη συνιστώ ανεπιφύλακτα.